Uyku Apnesi: Nedir, Nedenleri, Belirtileri, Tanı ve Tedavi Yöntemleri

Uyku, bedensel ve zihinsel sağlığımız için vazgeçilmez bir ihtiyaçtır. Ancak bazı kişiler için gece dinlenmesi, ciddi sağlık sorunlarının başlangıcı olabilir. Bu sorunlardan biri de solunumun uyku sırasında tekrarlayıcı bir şekilde durması veya yüzeyselleşmesiyle karakterize edilen uyku apnesi sendromudur. Toplumda yaygın görülen bu durum, yalnızca uykunun kalitesini düşürmekle kalmaz, aynı zamanda uzun vadede kalp hastalıkları, yüksek tansiyon ve diyabet gibi pek çok kronik hastalığa zemin hazırlayabilir.

Birçok kişi için sadece basit bir horlama probleminden ibaret gibi görünse de uyku apnesi aslında yaşam kalitesini ciddi şekilde etkileyen ve mutlaka tanılanıp tedavi edilmesi gereken önemli bir sağlık sorunudur. Gece boyunca yeterli oksijen alınamaması, vücutta strese yol açarak gün içinde yorgunluk, dikkat dağınıklığı ve konsantrasyon güçlüğü gibi belirtilere neden olur. Bu nedenle, uyku apnesi belirtilerini doğru bir şekilde anlamak ve erken tanı almak büyük önem taşır.

Bu yazı, söz konusu uyku bozukluğunun ne olduğu, neden ortaya çıktığı, hangi belirtilerle kendini gösterdiği, nasıl teşhis edildiği ve modern tıbbın sunduğu çeşitli tedavi yöntemleri hakkında okuyuculara kapsamlı bir rehber sunmayı amaçlamaktadır. Sağlıklı bir uyku ve dolayısıyla sağlıklı bir yaşam için bu konuda bilinçlenmek kritik bir adımdır.

Uyku Apnesi Nedir?

Uyku apnesi, uyku sırasında solunumun tekrar tekrar durması veya belirgin ölçüde azalmasıyla karakterize edilen ciddi bir uyku bozukluğudur. Bu durum, gece boyunca onlarca, hatta yüzlerce kez tekrarlanabilir ve her solunum duraklaması genellikle 10 saniyeden uzun sürer. Solunumun kesilmesiyle birlikte kandaki oksijen seviyesi düşerken, karbondioksit seviyesi artar. Vücut bu durumu bir tehlike olarak algılayarak beyni uyarır ve solunumun yeniden başlaması için kişiyi kısa süreliğine uyandırır. Bu uyanışlar genellikle kişinin bilincine varmadan gerçekleştiği için, uyku apnesi olan kişiler sabah uyandıklarında gece boyunca nefeslerinin durduğunu hatırlamaz. Ancak sürekli yorgun ve dinlenmemiş hissetmeleri, bu kesintilerin bir sonucudur. Bu döngü, uykunun doğal akışını bozar ve sağlıklı bir dinlenme sağlamaz.

Uyku apnesinin üç ana tipi bulunur ve bu tiplerin ortaya çıkış mekanizmaları farklılık gösterir:

1. Obstrüktif Uyku Apnesi (OUA): En sık görülen uyku apnesi tipidir. Bu durumda, kişi nefes almaya çalışsa da üst solunum yollarında fiziksel bir tıkanıklık meydana gelir. Boğazdaki kasların, özellikle dilin ve yumuşak damağın uyku sırasında aşırı gevşemesi sonucu hava yolu daralır veya tamamen kapanır. Obezite, büyük bademcikler, geniz eti, boyun çevresinin kalın olması ve alt çenenin geride olması gibi faktörler hava yolunun tıkanmasına zemin hazırlayabilir. Bu tıkanıklık nedeniyle hava akışı kesilir ve kişi nefes almakta zorlanır.
2. Santral Uyku Apnesi (SUA): Daha nadir görülen bu türde ise solunum yollarında fiziksel bir tıkanıklık söz konusu değildir. Problem, beynin solunumu kontrol eden kaslara doğru sinyalleri gönderememesinden kaynaklanır. Yani, beyin geçici olarak nefes alma komutunu vermeyi durdurur. Bu durum genellikle kalp yetmezliği, inme veya bazı nörolojik hastalıklar gibi altta yatan sağlık sorunlarıyla ilişkilidir. Santral uyku apnesi olan kişilerde genellikle horlama görülmez, ancak solunum kesintileri yaşanır.
3. Mikst (Karma) Uyku Apnesi: Hem obstrüktif uyku apnesi hem de santral uyku apnesinin özelliklerini taşıyan bu tip, her iki durumun bir arada görüldüğü vakaları ifade eder. Genellikle obstrüktif bir başlangıçla ortaya çıkar ve ardından santral bir bileşen eklenir.

Uyku Apnesi Nedenleri Nelerdir?

Uyku apnesi, uyku sırasında solunumun kesilmesine yol açan karmaşık bir sağlık sorunudur. Bu rahatsızlığın altında yatan pek çok uyku apnesi nedeni bulunur. Bu nedenler genellikle solunum yollarındaki yapısal sorunlar, yaşam tarzı alışkanlıkları ve bazı tıbbi durumların birleşimiyle ortaya çıkar. Bu faktörlerin anlaşılması, hastalığın önlenmesi ve etkili tedavisi için kritik öneme sahiptir.

Uyku apnesinin temelinde, solunum yolunun uyku sırasında açık kalamaması yatar. Bu durum, farklı etkenlerin bir araya gelmesiyle şiddetlenebilir.

Anatomik Faktörler:
Solunum yolunun anatomik yapısı, uyku apnesi gelişiminde önemli bir rol oynar. Özellikle obstrüktif uyku apnesi vakalarında, boğazdaki fiziksel engeller hava akışını kısıtlayabilir.

• Büyük Bademcikler ve Geniz Eti: Çocuklarda ve gençlerde uyku apnesinin yaygın nedenlerindendir. Bu dokuların aşırı büyüklüğü, solunum yolunu daraltarak hava akışını engeller.
• Yumuşak Damağın ve Dil Kökünün Yapısı: Yetişkinlerde, yumuşak damağın ve dil kökünün normalden daha kalın veya gevşek olması, uyku sırasında geriye doğru kayarak hava yolunu tıkayabilir.
• Alt Çene Yapısı: Küçük veya geride konumlanmış bir alt çene (mikrognati veya retrognati), dilin geriye düşerek solunum yolunu kapatmasına neden olabilir.
• Kalın Boyun Çevresi: Boyun çevresindeki yağ dokusunun artışı, boğaz bölgesindeki hava yolunu fiziksel olarak daraltabilir ve bu da solunum güçlüğüne yol açar.
• Burun Tıkanıklığı: Kronik burun tıkanıklığı, septum deviasyonu (burun kemiği eğriliği), nazal polipler veya alerjik rinit gibi durumlar, ağızdan nefes almaya neden olarak dilin geriye kaymasını kolaylaştırabilir ve uyku apnesi semptomlarını kötüleştirebilir.

• Obezite ve Aşırı Kilo: En yaygın uyku apnesi nedenleri arasındadır. Vücuttaki fazla yağ dokusu, boyun ve boğaz bölgesinde birikerek hava yollarının daralmasına ve çökmesine neden olur.
• Alkol ve Sedatif Kullanımı: Alkol ve uyku ilaçları gibi sedatifler, boğazdaki kasları aşırı gevşetir. Bu durum, uyku sırasında solunum yollarının daha kolay tıkanmasına yol açar ve apneyi kötüleştirir.
• Sigara Kullanımı: Sigara içmek, üst solunum yollarında iltihaplanmaya ve şişmeye neden olarak hava yolunu daraltabilir, apnenin şiddetini artırabilir.
• Uyku Pozisyonu: Sırtüstü yatış, yer çekiminin etkisiyle dil ve yumuşak damağın geriye doğru kayarak solunum yolunu tıkama riskini artırır. Yan yatış pozisyonu ise genellikle daha az apne ataklarına neden olur.

• Yaşlanma: Yaş ilerledikçe boğaz kasları gevşeme eğilimindedir, bu da uyku apnesi riskini artırır. 40 yaş üstü bireylerde daha sık görülür.
• Cinsiyet: Erkeklerde uyku apnesi görülme sıklığı kadınlara göre daha fazladır. Ancak menopoz sonrası kadınlarda risk artmaktadır.
• Hormonal Bozukluklar: Hipotiroidi (tiroid bezinin az çalışması) ve akromegali (büyüme hormonu fazlalığı) gibi bazı hormonal sorunlar, uyku apnesi gelişimine katkıda bulunabilir.
• Genetik Yatkınlık ve Aile Öyküsü: Ailede uyku apnesi öyküsü olan kişilerde, bu rahatsızlığın görülme olasılığı daha yüksektir. Genetik faktörler, özellikle yüz ve çene yapısı gibi anatomik özellikleri etkileyerek riski artırır.
• Kronik Hastalıklar: Kalp yetmezliği, inme ve kronik böbrek yetmezliği gibi durumlar, özellikle santral uyku apnesinin gelişimi için uyku apnesi risk faktörleri oluşturabilir.

Uyku Apnesi Belirtileri Nelerdir?

Uyku apnesi, uyku sırasında solunumun kesintiye uğramasıyla ortaya çıkan ciddi bir rahatsızlık olduğundan, kişinin bu durumu fark etmesi zor olabilir. Genellikle, hastanın kendisinden ziyade partneri veya aile üyeleri tarafından fark edilen uyku apnesi belirtileri, gece ve gündüz farklı şekillerde kendini gösterir. Bu belirtilerin doğru bir şekilde anlaşılması, erken tanı ve tedavi için büyük önem taşır.

• Yüksek Sesle Horlama: Uyku apnesinin en bilinen belirtisidir. Genellikle düzensiz, şiddetli ve kesik kesik bir horlama söz konusudur. Bazen horlama sesinde ani bir kesilme ve ardından boğulur gibi bir sesle nefes almanın yeniden başlaması gözlemlenebilir.
• Nefes Durmaları (Apneler): Uykuda nefesin en az 10 saniye süreyle durmasıdır. Bu durum, yatak partneri tarafından kolaylıkla fark edilir ve bazen kişide ani uyanma, soluk alma güçlüğü veya boğulma hissi yaratabilir.
• Huzursuz Uyku ve Sık Uyanmalar: Hasta, gece boyunca sık sık pozisyon değiştirir, terler ve kısmen uyanır. Bu uyanmalar genellikle bilinçli değildir ve kişi sabah hatırlamaz. Bu durum uykunun parçalı hale gelmesine neden olur.
• Aşırı Terleme: Özellikle boyun ve göğüs bölgesinde gece terlemesi sık görülen bir belirtidir.
• Gece Sık İdrara Çıkma: Uyku apnesi olan kişilerde, uykudaki solunum kesintileri nedeniyle mesane üzerinde artan basınç ve hormonal değişiklikler sebebiyle gece boyunca sık idrara çıkma ihtiyacı oluşabilir.
• Uykuda Reflü Belirtileri: Solunum çabasının artmasıyla karın içi basıncın yükselmesi, mide asidinin yemek borusuna kaçmasına (reflü) neden olabilir.

• Aşırı Gündüz Uykululuğu: Uyku apnesinin en önemli göstergelerinden biridir. Kişi, yeterince uyuduğunu düşünse bile gün içinde sürekli yorgunluk ve uyuklama hissi yaşar. Çalışırken, araba kullanırken veya sohbet ederken bile uyuyakalabilir.
• Sabah Baş Ağrısı: Gece boyunca oksijen seviyesindeki düşüşler, sabahları şiddetli baş ağrılarına neden olabilir.
• Odaklanma ve Konsantrasyon Güçlüğü: Yetersiz ve kalitesiz uyku, bilişsel işlevleri olumsuz etkileyerek dikkat dağınıklığı, unutkanlık ve iş performansında düşüşe yol açar.
• Sinirlilik ve Ruh Hali Değişiklikleri: Kronik yorgunluk, kişide huzursuzluk, çabuk sinirlenme, anksiyete ve hatta depresyon belirtilerine yol açabilir.
• Ağız Kuruluğu veya Boğaz Ağrısı: Gece boyunca ağızdan nefes alma ve yoğun horlama, sabahları ağız kuruluğu ve boğaz ağrısı ile uyanmaya neden olabilir.
• Cinsel İsteksizlik: Uyku apnesine bağlı kronik yorgunluk ve hormonal dengesizlikler, libido azalmasına neden olabilir.

Çocuklarda Görülen Belirtiler

Çocuklarda uyku apnesi belirtileri yetişkinlerden farklılık gösterebilir ve bazen hiperaktivite veya dikkat eksikliği gibi durumlarla karıştırılabilir:

• Horlama: Çocuklarda düzenli ve sürekli horlama normal değildir ve uyku apnesinin önemli bir göstergesidir.
• Ağızdan Nefes Alma: Uyurken sürekli ağız açık uyuma ve burundan nefes alamama. Bu durum genellikle burun tıkanıklığı, geniz eti veya bademcik büyüklüğü gibi nedenlerle ilişkilidir.
• Uykuda Huzursuzluk: Yatakta çok hareket etme, pozisyon değiştirme ve yastıkta çok terleme.
• Ders Başarısında Düşüş ve Dikkat Eksikliği: Kalitesiz uyku, çocukların okul performansını doğrudan etkiler, öğrenme güçlüğüne ve konsantrasyon sorunlarına yol açar. Öğretmenlerden gelen "derslere odaklanamıyor" geri bildirimleri önemli bir işaret olabilir.
• Hiperaktivite veya Davranış Problemleri: Gündüz uykululuğu yerine, bazı çocuklarda yorgunluğun hiperaktivite ve agresif davranışlarla kendini göstermesi.
• Büyüme ve Gelişme Geriliği: Kronik uyku apnesi, büyüme hormonu salgısını etkileyerek çocuklarda gelişim geriliğine neden olabilir.
• Gece Alt Islatma: Daha önce kuru olan bir çocuğun tekrar altını ıslatmaya başlaması uyku apnesi ile ilişkili olabilir.
• Sabahları Yorgun Uyanma: Yeterli uyku saatine rağmen sabahları dinlenmemiş, mutsuz veya huysuz uyanma.

Uyku Apnesi Tanısı Nasıl Konulur?

Uyku apnesi gibi ciddi bir sağlık sorununun doğru ve zamanında teşhisi, etkili bir tedavi sürecinin başlaması için hayati öneme sahiptir. Tanı süreci genellikle bir dizi adımdan oluşur ve uzman hekimlerin detaylı değerlendirmelerini gerektirir. İlk olarak, hasta şikayetlerini dile getirmek üzere bir uzmana başvurur. Doktor, hastanın tıbbi geçmişini dikkatle inceler, genel bir fiziksel muayene yapar ve özellikle uyku düzeni, horlama alışkanlıkları, gün içindeki yorgunluk ve uyku hâli gibi konularda detaylı sorular sorar. Hasta yakınlarından alınan bilgiler de tanı sürecinde değerli ipuçları sunabilir, çünkü kişi genellikle uyku sırasındaki solunum duraklamalarının farkında değildir.

Bu ön değerlendirmenin ardından, uyku apnesi şüphesi taşıyan hastalara genellikle altın standart tanı yöntemi olan polisomnografi önerilir. Yaygın olarak uyku testi olarak bilinen bu detaylı inceleme, hastanın bir gece uyku laboratuvarında geçirmesiyle gerçekleştirilir. Polisomnografi sırasında, hastanın vücuduna çeşitli sensörler bağlanır. Bu sensörler aracılığıyla beyin dalgaları (elektroensefalografi - EEG), göz hareketleri (elektrookülografi - EOG), kas aktivitesi (elektromiyografi - EMG), kalp ritmi (elektrokardiyografi - EKG), solunum eforu, burun ve ağızdan hava akımı, kandaki oksijen doygunluğu ve vücut pozisyonu gibi birçok kritik parametre gece boyunca kaydedilir. Bu kapsamlı kayıtlar, uyku sırasında yaşanan solunum duraklamalarının (apneler) ve yüzeysel solunum dönemlerinin (hipopneler) sayısını, süresini ve bunların kandaki oksijen seviyesini nasıl etkilediğini belirlemek için analiz edilir.

Her zaman uyku laboratuvarında kalma imkanı olmayan veya hafif belirtileri olan bazı hastalar için evde uyku testi de bir alternatif olarak düşünülebilir. Bu durumda, daha sınırlı sayıda parametreyi ölçen taşınabilir cihazlar hastaya verilir ve testi kendi ev ortamında yapması sağlanır. Ancak evde yapılan testler, tam bir polisomnografi kadar detaylı bilgi sunmayabilir ve bazı durumlarda yanlış negatif sonuçlara yol açabilir. Bu nedenle, evde yapılan testlerin sonuçları şüpheli bulunduğunda veya belirtiler şiddetli olduğunda yine de uyku laboratuvarında bir polisomnografi yapılması gerekebilir.

Elde edilen uyku testi verileri uzman hekimler tarafından değerlendirilir. Tanı kriterlerinin başında "Apne-Hipopne İndeksi (AHI)" gelir. AHI, bir saatlik uyku süresince yaşanan apne (solunumun en az 10 saniye durması) ve hipopne (solunumun en az %30 azalmasıyla birlikte kandaki oksijen seviyesinde düşüş) olaylarının toplam sayısını gösterir. Saat başına 5 ve üzeri AHI değeri, uyku apnesi teşhisi için yeterlidir. AHI değerine göre hastalığın şiddeti de belirlenir: hafif (5-15 AHI), orta (15-30 AHI) ve şiddetli (30 üzeri AHI). Bu indeks, tedavi planlamasında ve hastalığın seyrinin takibinde temel bir referans noktasıdır. Doğru tanı konulması, uygun tedavi yöntemlerinin belirlenerek hastanın yaşam kalitesinin artırılması ve potansiyel ciddi sağlık sorunlarının önlenmesi açısından büyük önem taşır.

Uyku Apnesi Tedavi Yöntemleri

Uyku apnesi, kişinin yaşam kalitesini ciddi şekilde etkileyen, uzun vadede önemli sağlık sorunlarına yol açabilen kompleks bir rahatsızlıktır. Doğru tanı konulduktan sonra kişiye özel ve etkili bir uyku apnesi tedavisi planının oluşturulması büyük önem taşır. Tedavi yöntemleri apnenin tipine, şiddetine, hastanın genel sağlık durumuna ve altta yatan nedenlere göre değişiklik gösterebilir. Temel amaç, uyku sırasında solunum yolunun açık kalmasını sağlamak, oksijen seviyelerini normalleştirmek ve kesintisiz, dinlendirici bir uyku sağlamaktır. Modern tıp, bu amaçla yaşam tarzı değişikliklerinden ileri teknoloji cihazlara ve cerrahi müdahalelere kadar geniş bir yelpazede çözümler sunar.

• Kilo Kontrolü: Aşırı kilo ve obezite, uyku apnesinin en önemli nedenlerinden biridir. Boyun ve boğaz bölgesindeki yağ dokusu birikimi, solunum yolunu daraltarak tıkanıklıklara yol açar. Kilo vermek, hava yolundaki bu baskıyı azaltarak uyku apnesi semptomlarını önemli ölçüde iyileştirebilir. Düzenli egzersiz ve dengeli beslenme programı ile ideal kiloya ulaşmak, uyku apnesi tedavisi için atılacak ilk ve en kritik adımlardandır.
• Pozisyonel Tedavi: Sırtüstü yatmak, yer çekiminin etkisiyle dilin ve yumuşak damağın geriye doğru kaymasına, dolayısıyla solunum yolunu tıkamasına neden olabilir. Yan yatış pozisyonu, bu tıkanıklıkların önüne geçerek apneyi hafifletebilir. Özel yastıklar veya pozisyonel alarm cihazları, kişinin uyku sırasında sırtüstü dönmesini engelleyerek faydalı olabilir.
• Alkol ve Sigara Kullanımının Sınırlandırılması: Alkol ve sedatifler, boğazdaki kasları gevşeterek solunum yolunun çökme riskini artırır. Sigara içmek ise üst solunum yollarında iltihaplanma ve şişliğe yol açarak hava yolunu daraltır. Bu maddelerden uzak durmak veya kullanımlarını sınırlamak, apnenin şiddetini azaltmada önemli rol oynar.
• Burun Tıkanıklığının Giderilmesi: Kronik burun tıkanıklığı yaşayan kişilerde ağızdan nefes alma eğilimi artar, bu da uyku apnesi semptomlarını kötüleştirebilir. Burun spreyleri, antihistaminikler veya alerji tedavisi gibi yöntemlerle burun tıkanıklığını gidermek, daha rahat nefes almayı sağlayarak apneyi hafifletebilir.

Cerrahi Yöntemler

Cerrahi müdahaleler, genellikle diğer tedavi yöntemlerinin başarısız olduğu veya hastada belirgin anatomik engellerin bulunduğu durumlar için düşünülür. Ameliyatın amacı, solunum yolunu daraltan veya tıkayan dokuları ortadan kaldırmak veya küçültmektir.

• Uvulopalatofaringoplasti (UPPP): Yumuşak damağın, küçük dilin ve bazen bademciklerin bir kısmının çıkarılması veya yeniden şekillendirilmesi işlemidir. Bu, boğazın arkasındaki hava yolunu genişletmeyi amaçlar.
• Adenoidektomi ve Tonsillektomi: Özellikle çocuklarda uyku apnesinin sık görülen nedenlerinden olan büyümüş geniz eti (adenoid) ve bademciklerin alınması operasyonlarıdır.
• Çene İleri Alma Ameliyatları (Maksillomandibular İlerleme): Alt ve üst çene kemiklerinin cerrahi olarak öne alınarak solunum yolunun genişletilmesidir. Bu daha invaziv bir yöntem olup, genellikle şiddetli apne vakalarında düşünülür.
• Radyofrekans Ablasyon: Yumuşak damak, dil veya burun konkasındaki dokuyu küçültmek için radyofrekans enerjisi kullanılır. Daha az invaziv bir yöntemdir.

Uyku Apnesi Nelere Yol Açabilir?

Tedavi edilmeyen uyku apnesi, sadece gece uykusunun kalitesini düşürmekle kalmaz, aynı zamanda vücudun birçok sistemini olumsuz etkileyerek ciddi ve hayatı tehdit edici sağlık sorunlarına yol açabilir. Uyku sırasında yaşanan sürekli oksijen düşüşleri ve uyku bölünmeleri, vücutta kronik strese neden olur. Bu durumun yol açabileceği potansiyel tehlikeler ve yaşam kalitesi üzerindeki etkileri oldukça ciddidir.

En önemli sonuçlardan biri, kardiyovasküler sistem üzerindeki yıkıcı etkilerdir. Uyku sırasında tekrarlayan solunum duraklamaları ve oksijen seviyesindeki ani düşüşler, kalp ve damar sistemini aşırı derecede zorlar. Bu durum, yüksek tansiyon (hipertansiyon) gelişimine veya mevcut hipertansiyonun kötüleşmesine neden olur. Geceleri sürekli artan kan basıncı, damar duvarlarına zarar vererek uzun vadede kalp krizi, kalp yetmezliği ve inme (felç) riskini önemli ölçüde artırır. Ayrıca, kalp ritim bozuklukları, özellikle atriyal fibrilasyon gibi durumlar, uyku apnesi olan bireylerde daha sık görülür. Bu ciddi kardiyovasküler sorunlar, tedavi edilmediği takdirde ani ölümlere dahi yol açabilir.

Metabolik sistem üzerindeki etkiler de göz ardı edilemez. Uyku apnesine bağlı uyku bozuklukları ve oksijen yetersizliği, insülin direncini tetikleyerek tip 2 diyabet riskini artırır. Vücudun şeker metabolizmasını düzenleyen hormonların dengesi bozulur, bu da kan şekerinin kontrol altında tutulmasını zorlaştırır. Kilo kontrolü de bu süreçte olumsuz etkilenir; hormonal dengesizlikler ve kronik yorgunluk, kilo vermeyi zorlaştırabilir ve obeziteyi tetikleyen önemli uyku apnesi risk faktörleri arasında yer alır.

Nörolojik ve psikolojik sonuçlar da bireyin yaşamını derinden etkiler. Kronik uykusuzluk ve kesintili uyku, gün içinde dikkat eksikliği, konsantrasyon güçlüğü ve hafıza problemlerine yol açar. Kişinin bilişsel performansı düşer, öğrenme yeteneği zayıflar. Aynı zamanda, sürekli yorgunluk ve stres, depresyon, anksiyete ve sinirlilik gibi ruh hali bozukluklarını tetikleyebilir. Bireyler kendilerini sürekli gergin, mutsuz ve hayattan zevk alamayan bir durumda bulabilirler.

Gün içindeki aşırı uykululuk hâli, sadece yaşam kalitesini düşürmekle kalmaz, aynı zamanda ciddi güvenlik riskleri de taşır. Direksiyon başında uyuklama, trafik kazası riskini önemli ölçüde artırır. Yapılan araştırmalar, uyku apnesi olan sürücülerin kaza yapma olasılığının normal bireylere göre kat kat fazla olduğunu göstermektedir. Benzer şekilde, iş yerinde, özellikle tehlikeli makine kullanan veya dikkat gerektiren işlerde çalışan kişilerde iş kazası riski artar. Bu durumlar hem bireyin kendi hayatını hem de çevresindekilerin güvenliğini tehlikeye atar.

Tüm bu nedenlerle, uyku apnesinin tanısı ve tedavisi büyük önem taşır. Belirtileri fark eden bireylerin zaman kaybetmeden bir uzmana başvurması hem mevcut şikayetlerin giderilmesine hem de uzun vadeli ciddi sağlık sorunlarının önlenmesine yardımcı olacaktır. Bu durumun ciddiyeti göz önüne alındığında, uyku apnesi risk faktörleri hakkında bilgi sahibi olmak ve gerekli önlemleri almak, sağlıklı bir yaşam için atılacak kritik adımlardır.